poezja podlaska
Isabelle, mon amour – – GENERAŁ MOKRONOWSKI HERBU BOGORIA – Mówili: mężność serca. Dyskretny.…
*** – dobro życia to cienie tylko myśl jest prawdziwa prowadzi nad wzburzone morze…
I żeby skowronek czasem zaśpiewał MOJE WNĘTRZE Trochę w nim nieba mi się zachciewa…
Nie dzisiaj… – Wiem, że nie oczekujesz ode mnie codziennie nowej rymowanki, Nie sypię…
pełnia pustki – usta pełne botoksu rzęsy pełne tuszu palce pełne pierścionków – życie…
*** – czasem wystarczy kojące muśnięcie wiatru na słonych policzkach aby pofrunąć w rozwichrzone…
W BŁĘKITACH WSPOMNIEŃ to ja byłam Ewą pamiętasz? w edenie upojeń i swobody kroplą…
*** wierzę tym którym niebo się otwierało wyrzucając pestkę nasienie innego nieba – Irena…
Przyjaciel /Józiowi – poecie/ zjawia się zapachem pociągu wita od progu wierszem dzwoni, kiedy…
Puszcza zawsze dziewicza po trosze W ZBLIŻENIU W zbliżeniu z ładną dziewczyną już same…