Czytasz
Reszta – wiersz Ireny Słomińskiej

Reszta – wiersz Ireny Słomińskiej

Reszta

 

Moja koszulka nocna z filuterną falbanką
uśmiecha się do ciebie, gdy zstępujesz w łoże.
Tak, zstępujesz w igraszki przed snem, sen,
z powagi swoich wzniosłych zadań.

Moja koszulka nocna zawłaszcza intymną,
ciepłą stronę ciebie, ukrytą twarz księżyca,
która rozprasza jego światło tak, że staje się
tajemnicą, moją i twoją.

To ciepło rodzi nas. I powstajemy z lęków,
niespełnionych obietnic, rozczarowań.
Róże wyrastają na śmietniku świata.

Falbanka faluje i zagarnia cząstkę życia.
Żart, miłosne uniesienia, dotykalną bliskość,
czułość głosu…
Czyżbyśmy inaczej mówili do siebie niż do
reszty świata?

I nagle to, co w życiu podstawowe, staje się
tylko resztą – mnie i ciebie.

Irena Słomińska

fot. pixabay.com

___________________________________________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content