ZAPROSZENIE
Ktokolwiek będziesz tu, w rajgrodzkiej stronie,
to sądzę, że już nigdy nie zapomnisz o niej.
Tu dwa jeziora, szalem otulone lasów
czystą wodą cię wabią do letnich wywczasów.
Możesz je krytą żabką, lub pod żaglem białym
zmierzyć. Lub – jeśli umiesz – kraulem doskonałym.
A kiedy się już zmęczysz i wyleziesz z wody,
otrząśnij się i ruszaj po leśne przygody.
Jeśli będziesz mieć szczęście, napotkasz rusałkę,
jakby atrakcyjniejszą od małżonki z wałkiem.
Lecz jej wdzięki są zwodne – to są czary wróżek,
które nocą się schodzą na Zamkowej Górze
i jędzom, które czasy wydały jaćwieskie
przydają gładkie buźki i oczy niebieskie.
Więc gdy nasycisz oczy rusałki widokiem
omiń ją, i w głąb lasu ruszaj cichym krokiem,
by koncertu nie głuszyć gałązek trzaskaniem;
drozd i wilga witać będą cię śpiewaniem
osnutym na cyklicznym werbelku dzięcioła.
Słuchając, przejrzyj leśne runo dookoła –
w czerwcu aromatyczne możesz mieć przygody
z poziomką. Zasię w lipcu, gdy czarne jagody
sutą garścią napełnią ci buźkę słodyczą,
zadziwisz bliźnich czarną gębą malowniczą.
Powracając rozglądaj się czujnie w brzezinie
a podgrzybków, kozaków tłumek cię nie minie.
Zaś kiedy przystrojone w przedwieczorne zorze
czerwone słonko topić będzie się w jeziorze,
miłych wrażeń dopełnią z piwelkiem zabawy
sączonym pod kęsy wędzonej sielawy.
–
Wojciech Więckowski
–
fot. pixabay.com
–
_____________________________
Wojciech Więckowski – rymopis utylitarny. Wierszy używa do bieżącej komunikacji z bliźnimi – składania powinszowań, uwodzenia, podtrzymania na duchu czy wyrażenia swojego poglądu. Preferuje wiersze rymowane, bowiem przesłanie ma wnikać w adresata gładko i sympatycznie. Trudności frazy i rymu traktuje jako wyzwania zmuszające do wyrafinowania meritum. Lubi pofiglować ze słowami. Opublikował dwa tomiki wierszy: „Taki jestem” i „Z szuflady rymopisa”. Prozę publikuje na portalu podlaskisenior.pl, zaś publicystykę w Echach Rajgrodzkich.