Czytasz
Prośba o pokój – wiersz Józefy Drozdowskiej

Prośba o pokój – wiersz Józefy Drozdowskiej

Prośba o pokój

 

Słońce, kto cię tak zranił,
że przelewasz się krwawe
niczym rozbita szklanka
z sokiem z czerwonej porzeczki
(dojrzewa tuż przy moim domu)?
Czyżby w tej gęstej jak śmietana
mgle zgubił się któryś ze snajperów
i cię ugodził w samo serce?
Nie oświecaj, słońce, dróg szaleńcom,
a nawet zagaśnij na moment
ich narodzin – jedna Bośnia
wystarczy na ofiarę złu.
Niech przy moim domu dojrzewają porzeczki
w twych promieniach bezpiecznie – i tam,
gdzie są symbolem krwi, niech kobiety
na nowo nauczą się wyrabiać z nich sok,
którym będą częstować powracających
z pól swych mężczyzn.

Augustów, 14.10.95 

Józefa Drozdowska
Z tomiku Rzeka Siloe (Białystok 1998)

fot. pixabay.com
________________________________________
Józefa Drozdowska – ur. 1954 w Jeziorkach koło Augustowa. Poetka, autorka tomików wierszy, książki prozatorskiej „Opowieści z domu pod topolą”, książek dla dzieci oraz prac dotyczących Suwalszczyzny; współredaktorka antologii poetyckich, bibliotekarka, regionalistka, animatorka życia literackiego. Debiutowała w 1978. Wiersze publikowała w czasopismach, antologiach i podręcznikach szkolnych. Należy do Związku Literatów Polskich, Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku i Jamińskiego Zespołu Indeksacyjnego.

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content