Czytasz
Człowieczek – wiersz Ireny Słomińskiej

Człowieczek – wiersz Ireny Słomińskiej

Człowieczek

 

Mały człowieczek. Krasnoludek.
Zrodził się w baśni. Tak jakby zrodził się
w prawdzie.
W prawdzie o świecie, który jest taki ogromny,
że nie sposób go pojąć.

Gra na harfie rzeczywistości, często myląc struny.
Alchemik życia – w jego tygielku topi się ołów,
próbując przemienić się w nierealne złoto.
Astrolog: gwiazdy także tak knują intrygi,
by móc ułożyć mozaikę ludzkich losów
(i nieludzkich też).
Uczony – detektyw wciąż na tropie nowych tajemnic.
Filozof – pan pojęć, umysłu, sensu, rozumu.
Lichwiarz. Chce wziąć w posiadanie ciebie,
by pomnożyć dobra.

I tak mogłabym tasować jego twarze. Ja – gracz,
który ma tylko znaczone karty.

Mały człowieczek.
Krasnoludek.
Życie go przerasta.

Irena Słomińska

fot. pixabay.com

___________________________________________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content