Pustynia
To nie jest dobry rok dla poety.
Co noc dręczy bezsenność.
Jego podróże raczej wirtualne.
Korona ani wieniec laurowy nie zdobią jego głowy.
Musi wystarczyć maseczka na twarzy.
I tylko wirus nosi koronę.
Woła stop do królowej z przeszłych wieków.
Czy ktoś ją jeszcze zna?
Na podwórku pod trzepakiem nie znajdzie kolegi.
Z obdartym łokciem i zbitym kolanem.
Oddaliło się szczęście. Czuwanie mamy.
Wspólne wypady nad rzekę.
Z rudym z czwartego piętra.
Wakacje na małej wsi i wspinanie się na drzewa.
Nostalgicznie patrzy w monitor.
Chce stworzyć wszechświat równoległy.
Zwierzył się ze swojego planu przyjaciółce.
Usłyszał salwy śmiechu.
Nie postawią mu pomnika.
Słowo prowadzi na pustynię.
Przepastniejszą niż groźny konfesjonał.
Tam zda raport z szalonych planów.
Wszechobecna pustynia osacza go i wciąga.
Może usłyszy wreszcie właściwą diagnozę?
Potem wyleczą go jednym pociągnięciem skalpela.
Wtedy napisze wiersz.
Urszula Krajewska-Szeligowska
Kajety Starobojarskie, Uchwycić kształt, 2021
–
fot. pixabay.com
–
____________________________________________
Urszula Krajewska-Szeligowska – autorka wierszy lirycznych i satyrycznych, bajek dla dzieci, przekładów poezji z języka niemieckiego. W twórczości poetyckiej preferuje tradycyjne formy rymowane, lubi eksperymenty poetyckie w obrębie formy, tworzy limeryki, fraszki, akrostychy, tautogramy itp. Nagradzana i wyróżniana w ogólnopolskich konkursach literackich. Wydała trzy własne tomiki wierszy: „Między strugą a gościńcem” (2018), „W gąszczu uczuć” (2019), Ortobajki-zwierzajki” (2019) oraz „Pamiętnik (nie)pogodny” (2023); ponadto jej wiersze obecne są w kilkunastu antologiach oraz wielu antologiach pokonkursowych. Swoje wiersze zamieszcza również na Facebooku w kilku grupach poetyckich. Jej utwory znaleźć można również m. in. w kwartalniku literackim „Najprościej” a także w białostockim piśmie literackim „Epea”. Mieszka niedaleko Zambrowa. Należy do Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku.