Melancholia
–
Pod niebem posępnym, jesiennym,
w dzień smutny, ponury i senny
w płaszcz szary, zmoknięty odziana
samotnie się snuje bez słów.
W łzach tonie i deszczu bez przerwy,
ogląda się wstecz wzrokiem tęsknym,
w dzień idzie i w noc, aż do rana,
wśród czarnych i pustych już pól.
–
Wspomina niedawno minione
dni te, kiedy w górze skowronek
nad łąką stał wciąż nieruchomo
i śpiewał wiosenną swą pieśń,
stokrotki wśród traw zagubione,
maciejkę pachnącą przed domem
i różę w ogrodzie czerwoną,
w bzu woni kąpiącą się wieś.
–
Płonęła słoneczna pochodnia,
płynęła fal morskich melodia,
radosny śmiech dźwięczał na plaży
i niósł się w odmęty mew krzyk.
Dziś idzie bez słów melancholia
przez jesień, przez zimę, aż do dnia,
gdy wiosna, o której wciąż marzy,
rozkaże smutkowi, by znikł.
–
Urszula Krajewska-Szeligowska
–
fot. Jan Tomżyński
–
_____________
Urszula Krajewska-Szeligowska – autorka wierszy lirycznych i satyrycznych, bajek dla dzieci, przekładów poezji z języka niemieckiego. W twórczości poetyckiej preferuje tradycyjne formy rymowane, lubi eksperymenty poetyckie w obrębie formy, tworzy limeryki, fraszki, akrostychy, tautogramy itp. Nagradzana i wyróżniana w ogólnopolskich konkursach literackich. Wydała trzy własne tomiki wierszy: „Między strugą a gościńcem” (2018), „W gąszczu uczuć” (2019) oraz Ortobajki-zwierzajki (2019), ponadto jej wiersze obecne są w kilkunastu antologiach oraz wielu antologiach pokonkursowych. Swoje wiersze zamieszcza również na Facebooku w kilku grupach poetyckich. Jej utwory znaleźć można również m. in. w kwartalniku literackim „Najprościej” a także w białostockim piśmie literackim „Epea”. Mieszka niedaleko Zambrowa. Należy do Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku.