Czytasz
znikają twarze – wiersz Grażyny Cylwik

znikają twarze – wiersz Grażyny Cylwik

znikają twarze

 

zapalam znicz pamięci
czasu nie starczyło
na pożegnanie
świat poukładany pękł
spadł deszcz
rzeką czasu płynie miłość

odradza się w pamięci
przyjaciół i bliskich

Grażyna Cylwik
z tomiku Dwie strony lustra, 2021


fot. pixabay.com
____________
Grażyna Cylwik –poetka, rodowita białostoczanka, z wykształcenia geodetka, członkini Stowarzyszenia Autorów Polskich i Nauczycielskiego Klubu Literackiego, w którym od 2017 roku pełni funkcję prezesa. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Bojary oraz Stowarzyszeniem Rodzina na Plus. Swoje utwory publikowała w almanachach pokonkursowych i antologiach. Wydała tomiki: „Słowa i wiatr”, „Podaruję ci ciszę i tęczę”, „Wiraże zadumy”, „W meandrach cieni”, „Dwie strony lustra”. Jest współautorką dwóch Kajetów Starobojarskich: „W dłoniach wiatru” oraz „Promień i cienie”.

 

 

Zobacz też

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content