Żar. Ptaki
Mrozy tamtej zimy były wyjątkowo
ostre. Ściany, nasycone wilgocią,
kurczyły się, kiedy Hanna zagniatała
ciasto na chleb. Lepkie i sprężyste,
–
pachniało oliwą i ziołami. Tak, szeptała, tak,
niech się odrodzi z krwi i kości, ze wszystkiego,
co mokre, niech przyleci z grudniową jutrzenką,
kiedy fioletową mgłą wybarwia się świt. Wolno,
–
równomiernie rozgrzewała się duchówka, formy
wypełniała codzienność i wtedy zjawiały się,
ogonami lizały słodkie ciało. Ciasto na rękach,
przedramionach. Hanna chwytała pióra, znikała
za oknem. Nikt nie wiedział, czy wróci.
Teresa Radziewicz
z tomu „Samosiejki”, Olkusz 2011
foto: unplash.com
–
_____________
Teresa Radziewicz, poetka, autorka sześciu książek poetyckich. Laureatka Nagrody Literackiej im. Wiesława Kazaneckiego za rok 2009 za tomik Lewa strona oraz dwukrotnie nominowana do tej nagrody (za tomiki: Samosiejki i rzeczy pospolite). Nominowana do Orfeusza Mazurskiego 2017 za tomik pełno światła.. Trzykrotnie nominowana do nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (w 2006, 2007 i 2008 roku; Nagroda Publiczności w 2008 roku). Laureatka pierwszych nagród ogólnopolskich konkursów poetyckich: im. H. Poświatowskiej (2005), im. K.K. Baczyńskiego (2009), im. K. Ratonia (2010).