Czytasz
Zamyślenie – wiersz Reginy Świtoń

Zamyślenie – wiersz Reginy Świtoń

Zamyślenie

 

przelewa się oratorium nocy
wiatr na modlitwie przystanął
szepcze do Boga spóźnione pacierze

cisza układa się do snu
a ja kroplami bólu obmywam
stopy anioła co mnie i tego domu
strzeże

drżą sploty poplątanych myśli
pod powiekami piasek
w sercu sól
a w łzach milczenie

spoglądam na gościniec nieba

w ciemności zachwytach
szukam wciąż drogi
tej jedynej drogi

a wokół gwiazdy jak różaniec

z refleksją nad kruchością życia pytam:
czy usłyszę twój głos?

a teraz beznadziejność moja
oczekuje Twojej litości
Panie

Cytaty: Jan Leończuk Zadziwienia

Regina Świtoń

fot. pixabay.com

___________________
Regina Świtoń – emerytowana polonistka, poetka. Mieszka w Knyszynie. Członkini Knyszyńskiego Towarzystwa Regionalnego im. Zygmunta Augusta i Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku. Autorka kilkunastu tomików poetyckich, współautorka tomików z serii poetyckiej ,,Kajety Starobojarskie”: Wyjaśniając siebie (2010), Pomiędzy zmierzchem a świtem  (2016).  Laureatka wielu konkursów literackich. Jej wiersze publikowane były w ponad 60 wydawnictwach zbiorowych: pokonkursowych, antologiach poezji, almanachach (m.in. w esperanto), w ,,Nowym Gońcu Knyszyńskim”, w kwartalniku NKL ,,Najprościej”, w ,,Modzie na Zdrowie”, w ,,Służbie Miłosierdzia”.

 

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content