***
–
zamknęłam okno
Twoje oczekiwania
wszystkie świty i zmierzchy
szare godziny
—
odpływa czas
babie lato z naszych snów
osiada na ścierniskach
–
zamknęłam okno
Twoje mozolne dni
i modlitwy
wędrówki za horyzont
do ostatniej
–
tak zamyka się życie
szafę komodę zielony kufer
co powiedzieć osamotnionym rzeczom
–
puste okna pustego domu
rozmawiam z nimi
proszą o dotyk
–
jeszcze nie oswoiły śmierci
–
Leonarda Szubzda
–
foto: pixabay.com
__________
Leonarda Szubzda jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, absolwentką Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rewalidacji Umysłowo Upośledzonych w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracowała jako polonistka i pełniła funkcję dyrektora w szkole średniej. Jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Jej wiersze zostały zamieszczone w wielu almanachach i antologiach, były drukowane na łamach czasopism w kraju i za granicą, tłumaczone na języki obce (angielski, białoruski, esperanto).Pani Leonarda jest laureatką wielu konkursów literackich – uhonorowana Złotą Buławą Hetmańską (1996), Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury (2012). Należy do Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Amatorsko zajmuje się twórczością plastyczną, wykonuje collage, frottage oraz rysunki komputerowe. Od kilku lat pisze wiersze dla dzieci. Jest również właścicielką niezwykłego domu w Rozedrance Starej koło Sokółki.
