Z tarasu domu Chucka
jezioro pociemniałe od ciężkich chmur
dobija wciąż nową falą do brzegu
woda usiłuje pozostać na piasku
ale ledwie go dotknie
już się cofa
odwieczny praporządek
przypływ i odpływ
wszystko jest tu tak jak być powinno
woda i ziemia znają swoje miejsce
drzewa posłuszne jesieni
zrzucają liście
jezioro i niebo
stopione jedną barwą
wszechświat
którego nie umiem ogarnąć
wieczność
której nie potrafię pojąć
–
Pentwater, 8 października 2002
–
Leonarda Szubzda
–
fot. pixabay.com
__________
Leonarda Szubzda jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, absolwentką Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rewalidacji Umysłowo Upośledzonych w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracowała jako polonistka i pełniła funkcję dyrektora w szkole średniej. Jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Jej wiersze zostały zamieszczone w wielu almanachach i antologiach, były drukowane na łamach czasopism w kraju i za granicą, tłumaczone na języki obce (angielski, białoruski, esperanto).Pani Leonarda jest laureatką wielu konkursów literackich – uhonorowana Złotą Buławą Hetmańską (1996), Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury (2012). Należy do Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Amatorsko zajmuje się twórczością plastyczną, wykonuje collage, frottage oraz rysunki komputerowe. Od kilku lat pisze wiersze dla dzieci. Jest również właścicielką niezwykłego domu w Rozedrance Starej koło Sokółki.