Czytasz
Wybór – wiersz Ireny Słomińskiej

Wybór – wiersz Ireny Słomińskiej

Wybór

 

Wciąż odbrązawiam świat.
Burzę jego obrazy:
te wzniosłe i te, które wyrosły na gruzach.
Wstąpiłam na działo.
Krzyk i szczęk duchowego oręża…
Jak zawsze po to, by ocalić
siebie na ruinach. Świat na ruinach pojęć.

Czy zwierzę ma duszę? Ja, ludzka małpa,
odkryłam duszę lasu. Panteizm.

Odbrązawiamy i wracamy w domowe pielesze.
By przypomnieć sobie siebie – żywe dziecko.
Nieświadome.
Skrzywdzone staje się straszne.
I piękne, kiedy się pochyla
nad budowlą z klocków.
Tworzy domy, rodziny.
Nawet nihiliści potrafią całować. W zaciszach.

Przelewa mi się przez palce świat, człowiek.
Płynne srebro? Czy może pomyje?
Zdecyduj się.

Wizja świata to tylko
nasz wybór.

Irena Słomińska

fot. pixabay.com

_________________________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

Zobacz też

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content