Wspomnienie raperswilskich platanów
z marca 2003 roku
Jeszcze w uśpieniu są zawiązki ich pięciopalczastych
liści,
całe sine jak Jezioro Zuryskie spowite w marcowe mgły.
Szczęśliwa idę aleją, czując wewnątrz siebie, niczym
aksamitny dotyk czyichś dobrych rąk, miękkość ich pni.
Opieram o nie głowę i jestem pewna, że te drzewa, to
miejsce,
ten czas, zaplanowane są po to, bym rosła w miłość,
z wczesnowiosennej siności wydobyła błękit na resztę
dni.
–
Augustów, lipiec 2009
–
Józefa Drozdowska
Z tomiku Wiodą nas drogi/ Józefa Drozdowska, Irena Grabowiecka, Maria Roszkowska. Białystok: NKL, 2017, – (Kajety Starobojarskie; nr 11/ wybór i red. R. Kantarska-Koper, J. Pisarska)
–
fot. pixabay.com
_______________
Józefa Drozdowska – ur. 1954 w Jeziorkach koło Augustowa. Poetka, autorka tomików wierszy, książki prozatorskiej „Opowieści z domu pod topolą”, książek dla dzieci oraz prac dotyczących Suwalszczyzny; współredaktorka antologii poetyckich, bibliotekarka, regionalistka, animatorka życia literackiego. Debiutowała w 1978. Wiersze publikowała w czasopismach, antologiach i podręcznikach szkolnych. Należy do Związku Literatów Polskich, Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku i Jamińskiego Zespołu Indeksacyjnego.