Czytasz
Wiersz 5. (nauczyłam się tropić myśli…) Krystyny Gudel z tomiku „Pęknięcia i szczeliny”

Wiersz 5. (nauczyłam się tropić myśli…) Krystyny Gudel z tomiku „Pęknięcia i szczeliny”

5.

 

 

nauczyłam się tropić myśli
aby układały się w wersy

podążać za głosem wilgi
gdy gwiżdże na deszcz
słuchać trznadla
i płaczliwego
głosu dzięcioła

dane mi widzieć barwy i wzory
w skrzydłach i czubie dudka

nauczyłam się kraść ciszę
by nie płoszyć krzykliwej sójki
i śpiewającego kosa

nauczyłam się słuchać wiatru
i widzieć smutek w oczach
zranionego szaraka

Krystyna Gudel

fot. pixabay.com

_______________________
Krystyna Gudel z d. Dyszkiewicz (rocznik 1959), emerytowana nauczycielka, mieszka w Suchowoli. Pracowała w Szkole Podstawowej w Zabielu i w Zespole Szkół w Jaświłach. Poetka, regionalistka, inicjatorka wydarzeń kulturalnych. Prowadzi warsztaty dla dzieci i spotkania autorskie z dorosłymi. Stypendystka Marszałka Województwa Podlaskiego na rok 2019. Należy do NKL w Białymstoku i do Stowarzyszenia Autorów Polskich II Oddział w Warszawie. Wydała 9 tomów poetyckich: Sady pozostawione (2003), Stopy na ścieżkach  (2008),   Tam rodziły się tęsknoty (2011),  Stąd (2015),   Którędy do domu? (wiersze dla dzieci) (2016), Pielgrzymka codzienna (2018), Ziemi swojej i ludziom (2019),  Jeszcze z tobą zatańczę (2020), Spacery kota Mateusza i inne wiersze (wiersze dla dzieci) (2020). Ponadto zebrała i opublikowała wspomnienia wojenne w książce Historie pazurem wojny kreślone (2017), jest autorką tekstów do dwóch przewodników po gminie Suchowola, pisze do kwartalnika Biebrzańskim Szlakiem, jej utwory ukazały się w ponad 120 antologiach, almanachach i publikacjach pokonkursowych. Kolekcjonuje ołówki.

 

 

Zobacz też

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content