We mgle
Snem pachnie obrus ziemi. W mgielnym całunie
ugrzęzły filigranowe oczy tęsknoty.
Drzewa jak widma, majestatyczne istoty,
okryły się woalem jesiennej zadumy.
Niby mniszki w kapturach kontemplują ciszę.
Nad monastyrem borów gawronie westchnienie
bladą topiel przeszywa czarnym cieniem,
rozwlekłą kantatą melancholię kołysze.
Szpaler stromych świerków jak feniks odrodzony,
rosochate żaboty, strzeliste korony
wyłania z alabastrów. Szmaragdami ciska
w mleczną powłokę dali, błędne kłębowiska.
A już skrzy się promyk w dymnych nieba zasłonach.
Czy strzałem ze złotej procy szarość pokona?
–
Regina Świtoń
–
foto: pixabay.com
–
____________
Regina Świtoń – emerytowana polonistka, poetka. Mieszka w Knyszynie. Członkini Knyszyńskiego Towarzystwa Regionalnego im. Zygmunta Augusta i Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku. Autorka kilkunastu tomików poetyckich, współautorka tomików z serii poetyckiej ,,Kajety Starobojarskie”: Wyjaśniając siebie (2010), Pomiędzy zmierzchem a świtem (2016). Laureatka wielu konkursów literackich. Jej wiersze publikowane były w ponad 60 wydawnictwach zbiorowych: pokonkursowych, antologiach poezji, almanachach (m.in. w esperanto), w ,,Nowym Gońcu Knyszyńskim”, w kwartalniku NKL ,,Najprościej”, w ,,Modzie na Zdrowie”, w ,,Służbie Miłosierdzia”.
