***
wciąż o pierwszej
dlaczego nie o ostatniej
–
już nie płomiennej
ale cierpliwej
–
z kubkiem herbaty
zamiast wyznań
–
wiernej
bez słów
–
zatroskanej o czyjś sen
i czyjąś zadyszkę na schodach
–
zapomnianej przez poetów
żywej na przekór życiu
srebrnowłosej miłości
–
Leonarda Szubzda
–
Z tomiku: Między milczeniem a krzykiem, Białystok:
Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego, 2001, s. 37
–
foto: pixabay.com
_____________________
Leonarda Szubzda – jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, absolwentką Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rewalidacji Umysłowo Upośledzonych w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracowała jako polonistka i pełniła funkcję dyrektora w szkole średniej. Jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Jej wiersze zostały zamieszczone w wielu almanachach i antologiach, były drukowane na łamach czasopism w kraju i za granicą, tłumaczone na języki obce (angielski, białoruski, esperanto).Pani Leonarda jest laureatką wielu konkursów literackich – uhonorowana Złotą Buławą Hetmańską (1996), Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury (2012). Należy do Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Amatorsko zajmuje się twórczością plastyczną, wykonuje collage, frottage oraz rysunki komputerowe. Od kilku lat pisze wiersze dla dzieci. Jest również właścicielką niezwykłego domu w Rozedrance Starej koło Sokółki.