Czytasz
*** (tańczę…) – wiersz Ireny Słomińskiej

*** (tańczę…) – wiersz Ireny Słomińskiej

 

***

tańczę
pod rozpiętą parasolką
jak pod chmurą
gołębi

i to nieprawda że w powietrzu deszczy
i złuszcza się
deszcz

płyty chodnika wciąż pragną
a nie mogą się
dotknąć
to jest ten rodzaj miłości który
przetrwa
śmierć

przeskakuję z płyty na płytę
o zmieniam was jak rękawiczki
płyty

i nie wiem czy to wolność czy anarchia
wpada w ekstazę
pod tym podniebnym wielokrotnym
gołąbkiem Picassa

coś przecież trzeba kochać
no nie?
kiedy już wypuściło się z rąk
barwne
baloniki miłości

jedno wiem
nie mogę rozstać się
z parasolką

wiruję
wariuję
by w końcu złożyć parasolkę
i układać się
z życiem

Irena Słomińska

foto: pixabay.com

____________
Irena Słomińska –
urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

 

Zobacz też

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content