Tak z tym myśleniem sobie poczynam
PUBLICZNY
Pro publico łono
dom ten postawiono.
CAŁOŚĆ
Półgłówek z półdupkiem
to już nie tak mało,
bo sprzęgnięte w parę
niezłą tworzą całość.
DOBRE IMIĘ
Iks, Igrek, Zet – to nie dla niego,
woli być Alfą i Omegą.
MOJE MYŚLENIE
Tak z tym myśleniem sobie poczynam,
że aż mi dęba staje łysina.
NA JAWIE
Kiedy na jawie jest nieciekawie,
to coś mnie kusi, bym śnił na jawie.
POMYŚLNOŚĆ I BEZMYŚLNOŚĆ
Chociaż pomyślność u ludzi w cenie,
lubią mieć rozkosz i przed myśleniem.
TAKI LOS
Słodycz istnienia kochać przywykam.
Nawet na starość – z ciałem cukrzyka.
ARYTMETYKA
Że cztery jest dwa razy dwa?
Zależy kto co z tego ma.
DROGA ŻYCIOWA
Ciągle natykam się na wyboje,
kiedy próbuję wyjść nią na swoje.
DO NIEBA
Nie autostradą mknąć wprost do nieba,
lecz polną ścieżką zmierzać mi trzeba.
DOKĄD PROWADZĄ DROGI?
Dość daleko są niebiosa,
bliżej Rzym jest i Canossa.
NIEDROŻNOŚĆ
Ciągle dokucza, zwłaszcza maluczkim,
niedrożność stosunków międzyludzkich.
PRAWIDŁOWOŚĆ
Mądremu biada.
Nikt głupszy za nim nie przepada.
–
KONKLUZJA
Konserwatysta? Nie jestem anty.
Pewniem odurzon przez konserwanty.
–
MAŁPOLUDY
Z natury swojej niewydarzone,
bo tylko z wierzchu uczłowieczone.
–
Kazimierz Słomiński
–
foto: pixabay.com
_________________
Kazimierz Słomiński – satyryk, członek Związku Literatów Polskich emerytowany pracownik dydaktyczny Uniwersytetu w Białymstoku, autor aforyzmów i fraszek oraz recenzji, redaktor tomików. Debiutował w maju 1971 w Informatorze Klubu Studentów Wybrzeża Żak. W Białymstoku opublikował sześć zbiorków aforyzmów i dwa tomiki fraszek. Związany z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku, redaguje kwartalnik literacki „Najprościej”, jest też redaktorem dwóch antologii poetyckich NKL.