Regina Kantarska-Koper

ODPOWIEDŹ MARKOWI BARTNICKIEMU   nasze pramatki były ołtarzami mężczyźni naszych pramatek modlili się do nich…

  *** moja podróż zaczęła się w sercu zimy pod słomianą strzechą siwym brzaskiem ojciec…

  *** to było cmentarzysko umarłych domostw krzyczące usta drzwi ziały czarną pustką wybite oczy…

  *** rozdarta między tak i nie nie wrośnięta w żadną glebę korzeniami dobra ani…

  *** moja via crucis wiedzie przez trzęsawiska zwątpień blizny upadków wyryte dłutem czasu nieznany…

LITANIA   kamieniu odrzucony który nie stałeś się kamieniem węgielnym ostatni którzy nigdy nie będziecie…

Sen o butach   prześladuje mnie powtarzający się sen niby nic strasznego lecz budzi niepokój…

  *** Jesteś który podaje rękę by strącić do piekieł w twoich oczach najciemniejszy odcień…