Krystyna Gudel

Recenzja Reginy Kantarskiej-Koper tomiku wierszy „Pęknięcia i szczeliny” Krystyny Gudel

Pęknięcia i szczeliny Krystyny Gudel Bóg wkracza tam, gdzie są pęknięcia. Wypełnia pustkę. R.O. Kwon, Podpalacze…

W sanatorium – wiersz Krystyny Gudel

  Kobieta może być wiatrem za słabym na mężowskie żagle, a może być porywem wichury,…

Komentarz Krystyny Gudel do tomiku Józefa Zenona Budzińskiego „Słyszę słowem”

Niech słowa poezji staną się Wielkim Przyjacielskim Spotkaniem… J. Z. Budziński  Wiersze o życiu i…

O mojej ziemi – wiersz Krystyny Gudel

O mojej ziemi   pożyczę oddech wiosny gdzie ptasi jazgot w kwietniowych zawołaniach w pamięci…

Stół – wiersz Krystyny Gudel

Stół   zawsze gotowy jak rozwarte ręce centrum małego świata tu codzienność rozpoczyna swój rejs…

Żniwny czas – wiersz Krystyny Gudel

Żniwny czas   i wyruszyły kombajny niczym żniwiarze na pole sypnęło dorodnym złotem i zapachniało…

Sierpień zamyka drzwi – wiersz Krystyny Gudel

Sierpień zamyka drzwi   rozlało się nawłocią na miedzach i ugorach w miodnej toni kąpią…

Wigilia na wygnaniu – wiersz Krystyny Gudel

Wigilia na wygnaniu   grubiej skrojone obierki (za pozwoleniem zarządcy) i jeden wyproszony ziemniak smakowały…

Kiedy zostaje słowo – wiersz Krystyny Gudel

Kiedy zostaje słowo pamięci Jana Leończuka kiedy zostaje słowo wielbiące zbóż lany i traw pokosy…

List – wiersz Krystyny Gudel

List   piszę do ciebie z Campo de Fiori kiedyś przychodziły tu kobiety z koszami…