Irena Słomińska

Łzy – wiersz Ireny Słomińskiej

Łzy   Kropelki na serce. Złagodzą ból. Niespokojne bicie. Nieregularny rytm: przyrody i ciebie. Namalują…

Wybór – wiersz Ireny Słomińskiej

Wybór   Wciąż odbrązawiam świat. Burzę jego obrazy: te wzniosłe i te, które wyrosły na…

Ból – wiersz Ireny Słomińskiej

Ból   Wielkiego bólu nie da się oswoić. Kroi ciało. Dezintegruje. Rozbija duszę – kryształ…

Ziemia – wiersz Ireny Słomińskiej

Ziemia   Wilgotna ziemia. Jej próchniczna głębia staje się dla ciebie, kiedy rozcierasz miąższ palcami.…

Uczę się czytać – wiersz Ireny Słomińskiej

Uczę się czytać   Tak daleko i tak blisko nas jest ta wojna. Zmusza, by…

Promyk – wiersz Ireny Słomińskiej

Promyk   Przestrzeń za oknem rozedrgana mrowiem niespokojnych wron. Poruszyły niebo. Lotne skrzydła. Zawirowało powietrze.…

Przeczucie – wiersz Ireny Słomińskiej

Przeczucie   I stało się doznanie lasu. Cichy poszum rozwichrzonych świerkowych gałęzi, szept spokojnych prześwietlonych…

Ofiarowane – wiersz Ireny Słomińskiej

Ofiarowane   W ten rozchełstany wszechświat drobnych, często jeszcze pąków tulipanów, wtapiam się. W ich…

Świetliki – wiersz Ireny Słomińskiej

Świetliki   Z kwiatka wylatuje pszczółka. Zebrała kwietny pył. Z nieba spadają poeci. Niosąc gwiezdny…

Dziecko – wiersz Ireny Słomińskiej

Dziecko   Stateczek na kałuży. Umorusane dziecko sprawdza papierową konstrukcję, którą porusza wiatr, marszcząc lico…