świat rzeczy małych
są sprawy wielkie, ważne, rozdmuchane – wszystkie wojny świata,
loty ku gwiazdom, wybory rozpisywane na tysiące i tysiące – oto
człowiek ustawia pomniki, drąży tunele i przerzuca mosty. Szuka
dróg, drży od rozstań i pożegnań. woła: więcej, głośniej, mocniej.
pędzi nie zważając na żadne drogowskazy. myśli: dalej, wyżej,
szybciej – dąży ku czemuś, coś ściga, pragnie niewiadomego
i nie widzi, że to tylko bieg w kółko i w kółko. nigdy naprzód.
gdy wszystko już było w szaleństwach ludzkości, w napadach
histerii, w historycznych zwrotach, wzniesieniach i zapaściach
potrzeba jednego: zatrzymać się, zapatrzyć, zasłuchać w świat
spragniony czułości. łąki w makach, przydroża we wrotyczu,
klonowe zagajniki w jesiennoczerwonej zadumie, świergot
czarno-białej pliszki i ostry krzyk żurawi. szumy, szmery,
tajemnicze szelesty. miękkie modrzewiowe igły,
listki zajęczego szczawiu w iglastym poszyciu,
wieczory prześwietlone zachodzącym sierpniem
i wszystkie obsypane szronem grudniowe poranki.
dźwięki. zapachy. kolory. dotyk. smak. Świat
–
rzeczy najmniejszych
–
Teresa Radziewicz
_
foto: pixabay.com
–
_____________
Teresa Radziewicz, poetka, autorka sześciu książek poetyckich. Laureatka Nagrody Literackiej im. Wiesława Kazaneckiego za rok 2009 za tomik Lewa strona oraz dwukrotnie nominowana do tej nagrody (za tomiki: Samosiejki i rzeczy pospolite). Nominowana do Orfeusza Mazurskiego 2017 za tomik pełno światła.. Trzykrotnie nominowana do nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (w 2006, 2007 i 2008 roku; Nagroda Publiczności w 2008 roku). Laureatka pierwszych nagród ogólnopolskich konkursów poetyckich: im. H. Poświatowskiej (2005), im. K.K. Baczyńskiego (2009), im. K. Ratonia (2010).