Świat nie może dojść do ładu
–
Właśnie to próbuję powiedzieć: świat nie może
dojść sam ze sobą do ładu, zamachy stanu i przewroty,
wojny i rewolucje – rozpycha się w sobie, cierpi
na niedostatek terytorium, chciałby przeżuwać i trawić,
–
a wiecznie pożera tylko własny ogon – najsłabszą cząstkę,
w której znikają codzienne rytuały, słowa niosące otuchę,
ciche przemijanie i wypełnione życzliwością gesty.
Co powróci do nas z tej czarnej otchłani? Świat
nie może dojść do ładu, potrzebuje ludzkiej pomocy:
–
zapachu kawy i goździków, wierszy i obrazów,
spacerów za rękę nad jeziorem w kiczowatym świetle
zachodzącego słońca, niemodnej życzliwości i zamieszania,
że jestem, że jesteśmy – właśnie to próbuję powiedzieć,
–
wytłumaczyć.
–
Teresa Radziewicz
z tomu „rzeczy pospolite”, Warszawa 2014
–
foto: unplash.com
_____________
Teresa Radziewicz, poetka, autorka sześciu książek poetyckich. Laureatka Nagrody Literackiej im. Wiesława Kazaneckiego za rok 2009 za tomik Lewa strona oraz dwukrotnie nominowana do tej nagrody (za tomiki: Samosiejki i rzeczy pospolite). Nominowana do Orfeusza Mazurskiego 2017 za tomik pełno światła.. Trzykrotnie nominowana do nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (w 2006, 2007 i 2008 roku; Nagroda Publiczności w 2008 roku). Laureatka pierwszych nagród ogólnopolskich konkursów poetyckich: im. H. Poświatowskiej (2005), im. K.K. Baczyńskiego (2009), im. K. Ratonia (2010).