Spłoszona cisza
Uroczysta cisza wplotła się w biel zimową.
Pośród drzew zabłysły kryształy śniegowe.
Nagle ptak zatrzepotał w koronach sosen,
wysypała się sypka lawina na głowę.
Drgnęły drzewa w zimowym śnie pogrążone.
Stara topola rozwarła swoje wielkie oczy.
Rozświetliły się w promieniach grudniowego słońca
śnieżne brylanty długich, brzozowych warkoczy.
Stary sad cicho westchnął i okrył się bielą.
Odleciał ptak z sosnowej, iglastej gałęzi.
Zapłonął rumieńcem krąg wielkiego słońca,
chowając się powoli w zachodu uwięzi.
–
grudzień 2002
–
Regina Świtoń
–
fot. pixabay.com
–
___________________
Regina Świtoń – emerytowana polonistka, poetka. Mieszka w Knyszynie. Członkini Knyszyńskiego Towarzystwa Regionalnego im. Zygmunta Augusta i Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku. Autorka kilkunastu tomików poetyckich, współautorka tomików z serii poetyckiej ,,Kajety Starobojarskie”: Wyjaśniając siebie (2010), Pomiędzy zmierzchem a świtem (2016). Laureatka wielu konkursów literackich. Jej wiersze publikowane były w ponad 60 wydawnictwach zbiorowych: pokonkursowych, antologiach poezji, almanachach (m.in. w esperanto), w ,,Nowym Gońcu Knyszyńskim”, w kwartalniku NKL ,,Najprościej”, w ,,Modzie na Zdrowie”, w ,,Służbie Miłosierdzia”.
