Sen
A wiersze – dzwonki
rozkołysane w starej okarynie
poeta z niemodnym grajkiem
pod rękę poprowadzili przez zimę.
Jeden rozpustny płatek śniegu
starsza dama zdusiła palcem za kołnierzem,
nie wiedząc, że to był wiersz.
– Z zazdrości, że czerwienią się jej brwi –
powiedział z kpiną poeta do grajka
i przez zimę białą jak sen dalej szli.
1979
–
Józefa Drozdowska
Z tomiku Wiodą nas drogi/ Józefa Drozdowska, Irena Grabowiecka, Maria Roszkowska. Białystok: NKL, 2017, – (Kajety Starobojarskie; nr 11/ wybór i red. R. Kantarska-Koper, J. Pisarska)
–
fot. pixabay.com
_______________
Józefa Drozdowska – ur. 1954 w Jeziorkach koło Augustowa. Poetka, autorka tomików wierszy, książki prozatorskiej „Opowieści z domu pod topolą”, książek dla dzieci oraz prac dotyczących Suwalszczyzny; współredaktorka antologii poetyckich, bibliotekarka, regionalistka, animatorka życia literackiego. Debiutowała w 1978. Wiersze publikowała w czasopismach, antologiach i podręcznikach szkolnych. Należy do Związku Literatów Polskich, Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku i Jamińskiego Zespołu Indeksacyjnego.