***
Raz się spotkali, mówiono mi tak,
Niby-mężczyzna i niby-kobita
_
I tak się jakoś im złożyło
– wyznali sobie niby-miłość,
–
Tę niby-miłość aż po grób,
Więc potem tylko niby-ślub.
–
I patrzcie państwo, jak czas leci,
Już się zjawiły niby-dzieci
–
I tak płynęło niby-życie,
To źle, to znowu znakomicie,
–
Niby tam troski, niby-kłopoty,
Niby-radości, niby-wzloty,
–
Niby-rozstania, niby-podróże
I niby-czas się trochę dłużył,
–
Lecz wreszcie przyszedł niby-koniec,
Złożyli swoje niby-dłonie,
–
A gdy już przeszli śmierci próg,
To ich powitał niby-Bóg.
_
Krzysztof Puławski
–
foto: pixabay.com
–_______________
Krzysztof Puławski: poeta, prozaik, tłumacz, pracownik Uniwersytetu w Białymstoku, współpracownik Instytutu Lingwistyki Stosowanej UW. tłumacz . Nominowany do Nagrody im. Wiesława Kazaneckiego za tom poetycki „Martwiątka”. Jest autorem opowieści dla dorosłych „Mikołajek w szkole dobrej zmiany”.