Czytasz
Pytanie – wiersz Wojciecha Więckowskiego

Pytanie – wiersz Wojciecha Więckowskiego

Pytanie

 

Tłucze się we mnie uparta tęsknota,
by znaleźć azyl w kobiecych ramionach.
Widzę przed sobą wieczory samotne
w ramionach, które azylem być nie chcą.

„Kto chce być moim uczniem,
Niech bierze krzyż swój i idzie za mną”.
Krzyż nie musi być z drewna,
może być z tęsknoty.
Gdybyś mi jeszcze wytłumaczył, po co?

Wojciech Więckowski

fot. pixabay.com

_____________________________
Wojciech Więckowski
 – rymopis utylitarny. Wierszy używa do bieżącej komunikacji z bliźnimi – składania powinszowań, uwodzenia, podtrzymania na duchu czy wyrażenia swojego poglądu. Preferuje wiersze rymowane, bowiem przesłanie ma wnikać w adresata gładko i sympatycznie. Trudności frazy  i rymu traktuje jako wyzwania zmuszające do wyrafinowania meritum. Lubi pofiglować ze słowami. Opublikował dwa tomiki wierszy: „Taki jestem” i „Z szuflady rymopisa”. Prozę publikuje na portalu podlaskisenior.pl, zaś publicystykę w Echach Rajgrodzkich.

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content