Światowe Forum Sztuki i Literatury odbywa się w Rosario, Prowincja de Santa Fe (Argentyna) pod nazwą PUENTE DE PALABRAS. Forum jest spotkaniem wielu sztuk. Zarówno literatury, poezji, sztuk artystycznych oraz teatru. Swoje prace, na zaproszenie organizatorów, zgłosili pisarze, poeci i artyści z następujących krajów: Argentyna, Hiszpania, Jordan, Izrael, Kolumbia, Ekwador, Indie, Boliwia, Polska, Chile, Węgry, Peru, Urugwaj, Włochy, Kuba, Serbia.
W każdej dziedzinie wybrano trzy nagrodzone miejsca.. Laureatami konkursu poetyckiego są:
–
I miejsce Ashok Chakravarthy / INDIA
II miejsce María Nancy Sánchez Pérez, BOLIWIA, Janina Osewska, POLSKA
III miejsce Diana Irene Blanco, ARGENTYNA
Wydana została też antologia Puente de palabras 17, w której zamieszono nagrodzone prace oraz pozostałe. Łącznie 311 stron zawierających teksty 179 autorów. Książka powstała pod redakcją Gladys López Pianesi.
Z powodu pandemii FORO MUNDIAL DE ARTE Y LITERATURA przeniosło się do świata wirtualnego.
Drugą nagrodę otrzymał wiersz pt. „Kobieta w sukience zapinanej na guziki” w tłumaczeniu Agaty Joanny Kornackiej. Wiersz doczekał się tłumaczeń na wiele języków: angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, portugalski, ukraiński, litewski, białoruski, rosyjski, węgierski, czeski, kaszubski, górnoserbski.
–
–
–
–
–
–
Janina Osewska
–
Traducción al polaco Agata Joanna Kornacka
–
La mujer del vestido abrochado por detrás con botones
–
dos mujeres en el andén
–
la segunda ve como a la primera
se le desabrocha el último botón del vestido del color
del polvo de Hierápolis, de la puesta del sol sobre Éfeso
sus bordes anaranjados y dorados
paso a paso hacen vislumbrar el cuerpo
la vela negra de la ropa interior
sube y baja con las olas de los sueños –
se le ha desabrochado un botón
si quiere, por favor…
y las manos ajenas juntan los bordes del vestido cual dos mundos –
–
desde que me dejó – dice la mujer –
para abrochar vestidos en los cuerpos transparentes de los ángeles
abrochar botones me resulta doloroso
es como ver una almohada vacía al amanecer
como el miedo a una invitación para dos
y cuando el cuerpo abrazado por sus propias manos
cobra formas impotentes
–
habría que – dice la otra – despedirse de los vestidos
abrochados por detrás con botones
y aquellos con cremalleras desde los lomos para abajo
hasta la nuca de matar a besos
para que ellos también – como él – se vayan para quedarse allí
–
hasta un tiempo futuro
–
***
Janina Osewska
–
kobieta w sukience zapinanej z tyłu na guziki
–
dwie kobiety na peronie
–
pierwszej na oczach drugiej
rozpina się ostatni guzik sukienki w kolorze
pyłu z Hierapolis i zachodu słońca nad Efezem
jej pomarańczowo-złote brzegi
krok za krokiem odsłaniają ciało
czarny żagiel bielizny
unosi się i opada na falach słów –
rozpiął się pani guzik
proszę więc, niech pani…
i obce ręce łączą brzegi sukni jak dwa światy –
–
od kiedy odszedł ode mnie – mówi kobieta –
by zapinać suknie na przeźroczystych ciałach aniołów
zapinanie guzików boli
jak widok pustej o świcie poduszki
jak lęk przed zaproszeniem dla dwóch osób
i wtedy gdy ciało w objęciach własnych rąk
przybiera kształt niemocy
–
trzeba więc – mówi druga – pożegnać sukienki
zapinane z tyłu na guziki
i te z suwakami od lędźwi
po kark zacałowania
by – tak jak on – odeszły i tam pozostały
–
aż do czasu przyszłego
–
***
a woman in a button-back dress
–
two women on a platform
–
one of them looks
as the top button of the other’s dress in the colour
of dust from Hierapolis and of the sunset over Ephesus
comes undone – its orange-gold seams
step by step reveal the body
the black sail of underwear
rises and falls on the waves of words –
your button has come undone
would you mind …
and strange hands join up the borders of the dress like two worlds –
–
since he left me – says the woman –
to button the dresses on angels’ transparent bodies
buttoning hurts
like the sight of an empty pillow at dawn
like the anxiety about an invitation arriving for two
and like the arms of a woman bent back embracing
only herself as she tries to button her dress
–
you must then – says the first woman – say goodbye
to dresses with a button-back fastening
and those with zippers from the waist
to the nape of the neck flooded with kisses
so they – like him – depart and stay there
–
until the time to come
–
Translation: Karol Chojnowski and Desmond Graham
–
Janina Osewska
foto: Janina Osewska
____________
Janina Osewska – poetka, fotograf, pedagog, animatorka życia literackiego, regionoznawca. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Academia Europaea Sarbieviana, The World Academy of Art and Culture i jest członkiem honorowym Maison Naaman pour la Culture w Libanie. W 2019 roku założyła Fundację Słowo i Obraz, której jest prezesem. Od roku 2004 prowadzi Kawiarenkę Literacką.
Opublikowała tomiki: W stronę ciszy (2003), Do czasu przyszłego (2007), Do czasu przyszłego=Until the time to come (2019), Tamto (2015), Niebieska chwila (2017), który był nominowany do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Orfeusz” w kategorii „Orfeusz Mazurski”, Usiądź ze mną na łące (2016), Jaśnienia (2020).
Jej wiersze były tłumaczone na język angielski, niemiecki, ukraiński, litewski, czeski, mongolski, hiszpański. Publikowała w pismach literackich oraz antologiach w Polsce i na świecie. Była laureatką międzynarodowego konkursu poezji Polish American Poets Academy w USA (2004, 2006) oraz w Naji Naaman Literary Prize w Libanie (2019), finalistką Stokestown International Poetry Prize w Irlandii (2015). W roku 2019 zajęła drugie miejsce w konkursie poezji Foro Mundial de Arte y Letras „Ponte de Palabras 17” w Argentynie oraz otrzymała nagrodę od The World Academy of Art & Culture i World Congress of Poets podczas 39. Światowego Festiwalu Poezji w Indiach.