Przywróć nam spokój
to nam – tułaczom na bezdrożach
wciąż mniej bezpiecznym w swoich gniazdach
samotnym ptakom – świeci jasna
nad betlejemską szopą – gwiazda
–
w stajence cisza świeże siano
pachnie jak łąka górska w maju
oddechy bydląt grzeją żłóbek
tutaj się słowo Ciałem staje
–
nie trzeba mirry nam ni złota
ani kadzidła co nam po nich
daj światu zgodę i nadzieję
przywróć nam spokój snów spłoszonych
–
spraw byśmy byli tak jak dzieci
jak one ufni i szczęśliwi
i Matkę – Ziemię jak choinkę
na Twoje przyjście ustroili
–
niech pachnie świerkiem i wanilią
jabłkami z sadów ojców naszych
przywróć sens słowom człowiek dobroć
niech miłość zawsze miłość znaczy
–
Leonarda Szubzda
–
foto: pixabay.com
__________
Leonarda Szubzda jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, absolwentką Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rewalidacji Umysłowo Upośledzonych w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracowała jako polonistka i pełniła funkcję dyrektora w szkole średniej. Jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Jej wiersze zostały zamieszczone w wielu almanachach i antologiach, były drukowane na łamach czasopism w kraju i za granicą, tłumaczone na języki obce (angielski, białoruski, esperanto).Pani Leonarda jest laureatką wielu konkursów literackich – uhonorowana Złotą Buławą Hetmańską (1996), Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury (2012). Należy do Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Amatorsko zajmuje się twórczością plastyczną, wykonuje collage, frottage oraz rysunki komputerowe. Od kilku lat pisze wiersze dla dzieci. Jest również właścicielką niezwykłego domu w Rozedrance Starej koło Sokółki.