***
przywołują nas wieże kościołów
z dróg bezdroży
w jesiennych deszczach
zza rzek dzieciństwa
oddalenia i zagubienia
jeszcze można ocalić
żeby było jak dawniej
biała sukienka procesja
zapach kadzideł i zbóż
w każdym dniu coś świętego
i wszystkie łąki na własność
las jak dom
skrzydła drzew
przywołują żeby przypomnieć
trzeba nie mieć nic
co trzyma
żeby mieć wszystko
–
Leonarda Szubzda
–
foto: pixabay.com
_____________________
Leonarda Szubzda jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, absolwentką Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rewalidacji Umysłowo Upośledzonych w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracowała jako polonistka i pełniła funkcję dyrektora w szkole średniej. Jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Jej wiersze zostały zamieszczone w wielu almanachach i antologiach, były drukowane na łamach czasopism w kraju i za granicą, tłumaczone na języki obce (angielski, białoruski, esperanto).Pani Leonarda jest laureatką wielu konkursów literackich – uhonorowana Złotą Buławą Hetmańską (1996), Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury (2012). Należy do Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Amatorsko zajmuje się twórczością plastyczną, wykonuje collage, frottage oraz rysunki komputerowe. Od kilku lat pisze wiersze dla dzieci. Jest również właścicielką niezwykłego domu w Rozedrance Starej koło Sokółki.