Portret pierwszy
Alicji Hawro
Taka delikatna
malarz dałby jej oczy z błękitu
malarz dałby jej włosy z pajęczyny
ja narysuję jej dłonie zawisłe w różowych
kawiarenkach
i nocą rozsnuję wiersze nad jej wyobraźnią
Poetką nie jest – raz lub dwa napisała wiersz
ale kiedy patrzy na kwiaty zaczynają bardziej
pachnąć
a listy rozkładane na białej pościeli
zlewają błękit nieba ze słowami
Delikatna o pajęczych włosach i marzeniach
niebieskich
stoi w kolejce po życie niezauważana
–
Krosno, 1977
–
Józefa Drozdowska
–
Z tomiku Wyjaśniając siebie/ Józefa Drozdowska, Eugeniusz Szulborski, Regina Świtoń. Białystok: NKL, 2010, – (Kajety Starobojarskie; nr 4/ wybór i red. R. Kantarska-Koper, J. Pisarska)
–
fot. pixabay.com
_______________
Józefa Drozdowska – ur. 1954 w Jeziorkach koło Augustowa. Poetka, autorka tomików wierszy, książki prozatorskiej „Opowieści z domu pod topolą”, książek dla dzieci oraz prac dotyczących Suwalszczyzny; współredaktorka antologii poetyckich, bibliotekarka, regionalistka, animatorka życia literackiego. Debiutowała w 1978. Wiersze publikowała w czasopismach, antologiach i podręcznikach szkolnych. Należy do Związku Literatów Polskich, Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku i Jamińskiego Zespołu Indeksacyjnego.
