Poduszka
Przyłóż do niej głowę. Podzieli się z tobą ciepłem,
które jest i nie jest z jej istoty. Przechowała je dla ciebie.
Przyłóż do niej głowę. Podzieli się z tobą snem, który
wniknął w nią, jak zwykle, podświadomie.
Podtrzymała go. Jego lot. Bo śnisz o lataniu.
Śnisz też nie tylko wzniośle. Czasem sen pokrywa
warstwa brudu, z którego się wyłaniasz.
Pościel z martwej materii jest, choć żyje duchem
poczętym z ciebie. Podtrzymuje go. Przechowuje w swoim
ciepłym (dzięki tobie) skarbcu.
Jest także niezależnym bytem, choć jego idea
powstała w nas.
Doceń altruizm swej pościeli. Znów ją ożywiłeś,
gdy tak naprawdę tylko
dzielisz z nią swe życie.
–
23.01.2019
–
Irena Słomińska
–
fot. pixabay.com
–
_______________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.
