Po drodze mi z jeżem
(Refleksja poetycka
nad pewnym zdarzeniem z Jeziorek)
Dedykuję Hani Karp
Po drodze mi z jeżem który zatrzymał się
na granicy podwórza i ogródka
przycupnąwszy pod kępką maruny
zdziwiony po raz pierwszy
doświadczaną eschatologią wiersza
Tak że nawet dojrzała papierówka
uderzywszy w cembrowinę studni
nie zestrachała słuchacza
najkrótszego wykładu teologii
jaki kiedykolwiek mógłby być wygłoszony
w tym miejscu
Ile razy potem siadałam przy stole pod jabłonią
widziałam dwie pary skrzydeł
zawieszonych w późnolipcowym wieczorze
Jedne nad dziewczyną składającą strofy wiersza
z soczystą papierówką w ręce
Drugie nad jeżem oczarowanym jej słowem
unicestwiającym strach przed człowiekiem
Do dzisiaj czuję zapach maruny
wywołany jego i jej wzruszeniem
–
Listopad 2017
–
Józefa Drozdowska
–
fot. pixabay.com
_______________
Józefa Drozdowska – ur. 1954 w Jeziorkach koło Augustowa. Poetka, autorka tomików wierszy, książki prozatorskiej „Opowieści z domu pod topolą”, książek dla dzieci oraz prac dotyczących Suwalszczyzny; współredaktorka antologii poetyckich, bibliotekarka, regionalistka, animatorka życia literackiego. Debiutowała w 1978. Wiersze publikowała w czasopismach, antologiach i podręcznikach szkolnych. Należy do Związku Literatów Polskich, Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku i Jamińskiego Zespołu Indeksacyjnego.