Czytasz
Piosenka I – wiersz Ireny Słomińskiej

Piosenka I – wiersz Ireny Słomińskiej

 

Piosenka I

ta piosenka się toczy
pomaleńku maleńku
zielony owalny groszek
w każdy zakątek ciszy
tak niedotknięty jeszcze
tak sumienny i czysty
potem z groszku wzrastanie
cieniutka wybujałość
znacząca swoje nitki
na stojącym powietrzu
tak dźwiękiem się odciska
każdy zalążek słowa
na którym cienie myśli
grają zmienny światłocień
niedaleko od śmierci
i blisko od narodzin
niedaleko od siebie
a poza szybą świata
nad którym niebo Kanta
moralność jak kantata
bogactwo dźwięków kładzie
w tygle form coraz nowych
w mojej skromnej piosence
słowo dowierza słowu

Irena Słomińska

foto: pixabay.com

_______________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content