Czytasz
Pierwszy bez – wiersz Ireny Słomińskiej

Pierwszy bez – wiersz Ireny Słomińskiej

 

Pierwszy bez

uczę się tego bzu jak oddechu
to pierwszy tegoroczny bez jak pierwszy oddech

jest w nim nasze stawanie się
zachłyśnięcie się duszą
w której skupił się wszechświat

mnóstwo kwiatów nasyconych treścią
zwielokrotnionymi płatkami – to uszlachetniony bez –
wczoraj spadła gwiazda
czyżby wypełniła wnętrze kwiatu

czyżby moja pamięć wyrastała z wiary
że istnieje dusza zmieniająca się w czasie
tak jakby każdy oddech był nowym wcieleniem mnie

tak jakbym rodziła się naprawdę
z każdym mgnieniem dniem miesiącem
wiosną

Irena Słomińska

foto: Dariusz Marek Gierej

______________

Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

Zobacz też

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content