Pantofelek
–
Kopciuszek zgubił pantofelek, ja zgubiłam sens
już prawie wszystkich bajek.
–
Baśnie są sposobem na rozumienie świata.
Równoważą biel, czerń, szarość. Snują nić harmonii
poprzez rzeczywistość. Jej tkanina mieni się.
Wyprowadza z siebie na wolność inne barwy.
–
Drzewo życia gubi liście. Wyschło źródło. Skamieniał człowiek.
Więc wyrwij włos diabłu. Zniszcz każdą drobinę zasianego zła.
Lepsze jutro jest wpisane w lepsze dziś. Istnieje. Uwierz.
–
To tylko cząstka obrazu – mówisz. Przepłynęliśmy morze smutku,
by dotrzeć do portu. Którym jest chwila. Niech trwa.
Zaklęcie Goethego, wszystkich poetów, już się staje.
U progu domu. U progu co drugiego człowieka.
–
Sens – szklany pantofelek, z którego piłam życie, rozprysł się.
Rozbite lustro. Próbuję poskładać jego cząstki, moją twarz.
Wciąż się gubi na tak wielu ścieżkach.
Pantofelek Kopciuszka. Symbol zauroczeń.
Irena Słomińska
foto: pixabay.com
______
Irena Słomińska urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody (1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny (2020), Lampka wiary (wybór) (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.
