Osobni
Przeżyłam twoje milczenia
Milczenia ciężkie jak kamień
Od lat ze sobą złączeni
Złączeni osobni i sami
Przeżyłam twoje odejścia
Odejścia oraz powroty
Nie było nawet nieszczęścia
Nie było w tym nawet tęsknoty
Otwarte okna w pokojach
Wiatr taki zimny wieje
Osobne – co moje i twoje
A jednak mam jeszcze nadzieję
Przeżyłam twoje wahania
Okrutne słowa bez treści
Chyba przez dumę i pamięć
Umiałam to w sercu pomieścić
Przeżyłam niebo i piekło
Przez ogień przeszłam i wodę
I dzisiaj wiem już na pewno
Że umiem cię kochać – i mogę
Otwarte okna w pokojach
Wiatr taki zimny wieje
Osobne – co moje i twoje
A jednak mam jeszcze nadzieję
–
Anna Markowa
–
Dzięki uprzejmości Lecha Marka, syna Anny Markowej, mamy przyjemność przedstawić wiersze poetki z różnych lat.
–
–
fot. pixabay.com
–
___________________________
Anna Zofia Markowa (1932-2008) – współczesna polska pisarka, poetka, oraz wielu nagrodzonych słuchowisk, reportaży, felietonów. Debiutowała na łamach prasy w 1953 roku. Trzykrotna laureatka Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego. Wydała pięć powieści, tomy opowiadań, zbiory felietonów i tomiki poetyckie. Oprócz tego jej twórczość znalazła miejsce w wielu almanachach i leksykonach. Anna Markowa jest ponadto autorką tekstów piosenek, między innymi dla Ireny Santor, Sławy Przybylskiej, Joanny Rawik, Marii Koterbskiej, zespołu Pro Contra. Pisarka należała do warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Była odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim, Krzyżem Oficerskim za działalność w dziedzinie upowszechniania kultury. Od 2014 roku w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu w Białymstoku] organizowany jest Konkurs Literacki im. Anny Markowej, kierowany do uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz studentów.