Czytasz
Oficyna w Urdominie – wiersz Józefy Drozdowskiej

Oficyna w Urdominie – wiersz Józefy Drozdowskiej

Oficyna w Urdominie*

 

Dla E. P. i Z. F.

W oknie mój cień
na tle czerwonego
światła
jak przepowiednia
Za szybą księżycowa noc
pełna zwidów
Oficyna pogrążona w niej
poddaje się
liżącym ją zewsząd
gałęziom drzew i krzewów
Ciarki chodzą po plecach
kiedy pies nie pies
bies wyje
aż ponad kryty gontem dach
Maluję miejsca
przepadłe
Ach skąd to wiem
przeczucie zaiste?
W tej niespokojnej pełni
wypełnia się
mój czas

*Do obrazu Stanisława Witkiewicza „Oficyna w Urdominie”, 1873

Józefa Drozdowska

Wiodą nas drogi / J. Drozdowska, I. Grabowiecka, M. Roszkowska. Białystok 2017. – (Kajety Starobojarskie / wybór, redakcja R. Kantarska-Koper, J. Pisarska; nr 11)


fot. pixabay.com
_______________
Józefa Drozdowska – ur. 1954 w Jeziorkach koło Augustowa. Poetka, autorka tomików wierszy, książki prozatorskiej „Opowieści z domu pod topolą”, książek dla dzieci oraz prac dotyczących Suwalszczyzny; współredaktorka antologii poetyckich, bibliotekarka, regionalistka, animatorka życia literackiego. Debiutowała w 1978. Wiersze publikowała w czasopismach, antologiach i podręcznikach szkolnych. Należy do Związku Literatów Polskich, Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku i Jamińskiego Zespołu Indeksacyjnego.

 

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content