Niezrozumianemu Norwidowi
–
Norwidzie! Niełatwą
Naukę niezłomnie
Narodowi niosłeś.
Najprzód nadaremnie.
–
Nasycone nocą
Nastroje natchnione
Nakierowywałeś
Na niedoścignione.
–
Nadawałeś nazwę
Nieosiągalnemu,
Niematerialnemu,
Nienamacalnemu.
–
Niemocą nękane
Narody niewolne
Nieraz napełniałeś
Nadzieją na nowe.
–
Naśmiewcy nudzili:
Norwid? Nieprzeciętną
Nadinterpretacją
Nadmiernie nadętą,
–
Nadczułą narracją
Nadmiernie natchniony,
Narodu niebytem
Nazbyt nawiedzony
–
Nowator, niestety
Nadal niepotrzebnie,
Namiętnie naprawia
Naród. Nadaremnie!
–
Nizałeś na nitki
Nostalgii nabrzmiałą
Narodu niedolę,
Niewiasty niestałość.
–
Niewiasty? Niewarte
Niczego, niepewne,
Nader nielojalne,
Najczęściej niewierne.
–
Nigdy nieznużony
Nader nadwrażliwy,
Niczym nieugięty
Norwid nieszczęśliwy
–
Naszych nie naprawił
Nawyków niemądrych.
Nowotwór niewoli
Nękał nas, niepomnych
–
Narodu nałogów,
Nisz niepojętności,
Nadęcia naiwnych,
Nieprawidłowości.
–
Nadsekwańskie noce
Nigdy nieprzespane,
Nicością nabrzmiałe
Niedziele nadranne
–
Nieszczęście naturze
Niosły nadwrażliwej.
Naruszyły normy,
Nader nadwątliły
–
Niedocenionego,
Nadszarpnęły niecnie.
Narzekał, nieszczęsny,
Na niezrozumienie
–
Niedostatkiem, nędzą
Niezmiernie nękany,
Niezdrowy najemca
Nory nieogrzanej.
–
Niestety nadeszło
Nieuchronne, nowe.
Nieistnienie? Niebo –
Najwyższa nagroda!
–
Nastali następcy
Niedoceniający
Norwida, niebytem
Nadal nękający.
–
Nie, nie narzekajmy!
Następni nadchodzą,
Nareszcie natchnienia
Norwidowskie niosą,
–
Nadwiędnięte niwy
Nektarem napoją,
Nasycą, nakarmią
Nieznanym nastrojem.
–
Norwidzie! Nieziemsko,
Nieprawdopodobnie
Natchniony – nas nadal
Nauczaj. Niezdolnych
–
Namaszczaj, napełniaj
Najlepszą, najszczerszą
Narodową nutą,
Naszą najpiękniejszą!
–
Urszula Krajewska-Szeligowska
–
Wiersz zdobył wyróżnienie specjalne w XV Mazowieckim Konkursie Literackim w Przasnyszu.
–
fot. pixabay.com
_____________
Urszula Krajewska-Szeligowska – autorka wierszy lirycznych i satyrycznych, bajek dla dzieci, przekładów poezji z języka niemieckiego. W twórczości poetyckiej preferuje tradycyjne formy rymowane, lubi eksperymenty poetyckie w obrębie formy, tworzy limeryki, fraszki, akrostychy, tautogramy itp. Nagradzana i wyróżniana w ogólnopolskich konkursach literackich. Wydała trzy własne tomiki wierszy: „Między strugą a gościńcem” (2018), „W gąszczu uczuć” (2019) oraz Ortobajki-zwierzajki (2019), ponadto jej wiersze obecne są w kilkunastu antologiach oraz wielu antologiach pokonkursowych. Swoje wiersze zamieszcza również na Facebooku w kilku grupach poetyckich. Jej utwory znaleźć można również m. in. w kwartalniku literackim „Najprościej” a także w białostockim piśmie literackim „Epea”. Mieszka niedaleko Zambrowa. Należy do Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku.
