Nie stać mnie
Nie stać mnie na Hawaje
Nie stać mnie na Seszele
Nie stać mnie na ten raj, szkoda słowa
Mogę sobie wyjechać
Jak w stareńkiej piosence
Na jeden dzień
Na jeden dzień
Do Tomaszowa
Nie stać mnie na pałace
Nie stać mnie na „ochronę”
Nie stać mnie na ten szpan i na dolce
Mogę sobie wieczorem
Siąść przed telewizorem
Marzenia snuć
I w snach się czuć
Królem – nie golcem
Takie to czasy, niech je szlag !
Jeden ma dużo, drugiemu brak
Jeden co zechce, a nawet więcej
A drugi w pięści zaciska ręce
Puste ręce
Nie stać mnie na dyskusje
Nie stać mnie na idee
Nie stać mnie na ten miód, mowa – trawa
Kto na stołek ma chrapkę
Z mózgu robi mi papkę
Do diabła z nim
Do diabła z tym
To chora sprawa
Nie stać mnie na szampana
Na uśmiechy od rana
Nie stać mnie na podniebne wzniosłości
Kiedy życie tak szare
Nie pomogą sztandary
A wy tu z czym ?
A wy tu z czym ?
No, z czym do gości?
–
Anna Markowa
–
Dzięki uprzejmości Lecha Marka, syna Anny Markowej, mamy przyjemność przedstawić wiersze poetki z różnych lat.
–
–
fot. pixabay.com
–
___________________________
Anna Zofia Markowa (1932-2008) – współczesna polska pisarka, poetka, oraz wielu nagrodzonych słuchowisk, reportaży, felietonów. Debiutowała na łamach prasy w 1953 roku. Trzykrotna laureatka Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego. Wydała pięć powieści, tomy opowiadań, zbiory felietonów i tomiki poetyckie. Oprócz tego jej twórczość znalazła miejsce w wielu almanachach i leksykonach. Anna Markowa jest ponadto autorką tekstów piosenek, między innymi dla Ireny Santor, Sławy Przybylskiej, Joanny Rawik, Marii Koterbskiej, zespołu Pro Contra. Pisarka należała do warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Była odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim, Krzyżem Oficerskim za działalność w dziedzinie upowszechniania kultury. Od 2014 roku w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu w Białymstoku] organizowany jest Konkurs Literacki im. Anny Markowej, kierowany do uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz studentów.