Czytasz
Natura ludzi – rzecz maluczka – fraszki Kazimierza Słomińskiego

Natura ludzi – rzecz maluczka – fraszki Kazimierza Słomińskiego

Natura ludzi – rzecz maluczka

 

MAGIK
Przykrył duszę kapeluszem
i dostarczył widzom wzruszeń.

PERSPEKTYWA
Niejednemu perspektywa
na czubku nosa się urywa.

Z DIABŁEM
Z diabłem się dzieje gorzej i gorzej,
bo tkwi w szczegółach i wyjść nie może.

W SOBIE
Z pracy nad sobą nic se nie robię,
bo ja tam wolę pracować w sobie.

PECHOWIEC
Z deszczu pochwał trafił pod rynnę,
bo pochwały – to zjawisko płynne.

NIEZABUDKA
Kwitnąca mówi mi niezabudka,
że ludzka pamięć nie taka krótka.

BŁOGOSŁAWIĘ CISZĘ
Błogosławię taką ciszę,
w której rytm natury słyszę.

AUTOIRONIA
Spalinami aury nie zasmrodzę,
bo wciąż przez życie piechotą chodzę.

SŁABOSTKA
Na oślej łączce nie przypadkiem
zdarza mi się zachwycić kwiatkiem.

MOJE DOJRZEWANIE
Jak już sobie podojrzewam,
to jak małpa spadnę z drzewa.

KŁOPOT Z GŁOWĄ
Głowę chować ludziom chce się –
jednym w chmury, drugim w kieszeń.

POŻYCZKA
Pożyczkę dają? Żaden ratunek –
to bank wychodzi ci na rabunek.

POMINIĘTY
Gatunek niesłusznie pominięty:
żywoty maluczkich i nie świętych.

W MEDIACH
W mediach mamy, że tak powiem,
gadające bezhołowie.

NATURA
Natura ludzi – rzecz maluczka,
gdzieniegdzie nawet bywa ludzka.

Kazimierz Słomiński


foto: pixabay.com
_________________
Kazimierz Słomiński – satyryk, członek Związku Literatów Polskich emerytowany pracownik dydaktyczny Uniwersytetu w Białymstoku, autor aforyzmów i fraszek oraz recenzji, redaktor tomików. Debiutował w maju 1971 w Informatorze Klubu Studentów Wybrzeża Żak. W Białymstoku opublikował sześć zbiorków aforyzmów i dwa tomiki fraszek. Związany z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku, redaguje kwartalnik literacki „Najprościej”, jest też redaktorem dwóch antologii poetyckich NKL.

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content