Bez dotykania pleców nie ma miłości
(J. Pilch)
Najczęściej widział jej plecy
–
rankiem w półśnie jeszcze
gdy wymykała się na wczesny
spacer boso po rosie
–
wtedy miała je
najbardziej odsłonięte
–
potem lekko pochylone
przy blacie kuchennym
gdy kroiła chleb sery pasztety
–
prostowała je sięgając
po talerze i szklanki
–
widział lekko skręcone
gdy prawą ręką miksowała
przecierała owoce
parzyła kawę lub herbatę
–
najbardziej wyprostowanych
dotykał gdy wychodziła
spod prysznica i chciała
by je osuszył ręcznikiem
z pejzażem morza
i nałożył balsam
–
znał każdą wypukłość
i to szczególne znamię
–
w poświacie nocy też
je dostrzegał
lubił do zaśnięcia leżeć
na lewym boku i ona też
–
kiedyś pleców
już nie mógł zobaczyć
–
patrzył w zamknięte oczy
czuwał zmieniał kwiaty
potem świece i przysypiał
–
i wtedy znów je widział
–
Krystyna Gudel
–
fot. pixabay.com
–
____________
Krystyna Gudel z d. Dyszkiewicz (rocznik 1959), emerytowana nauczycielka, mieszka w Suchowoli. Pracowała w Szkole Podstawowej w Zabielu i w Zespole Szkół w Jaświłach. Poetka, regionalistka, inicjatorka wydarzeń kulturalnych. Prowadzi warsztaty dla dzieci i spotkania autorskie z dorosłymi. Stypendystka Marszałka Województwa Podlaskiego na rok 2019. Należy do NKL w Białymstoku i do Stowarzyszenia Autorów Polskich II Oddział w Warszawie. Wydała 9 tomów poetyckich: Sady pozostawione (2003), Stopy na ścieżkach (2008), Tam rodziły się tęsknoty (2011), Stąd (2015), Którędy do domu? (wiersze dla dzieci) (2016), Pielgrzymka codzienna (2018), Ziemi swojej i ludziom (2019), Jeszcze z tobą zatańczę (2020), Spacery kota Mateusza i inne wiersze (wiersze dla dzieci) (2020). Ponadto zebrała i opublikowała wspomnienia wojenne w książce Historie pazurem wojny kreślone (2017), jest autorką tekstów do dwóch przewodników po gminie Suchowola, pisze do kwartalnika Biebrzańskim Szlakiem, jej utwory ukazały się w ponad 120 antologiach, almanachach i publikacjach pokonkursowych. Kolekcjonuje ołówki.