Ja
–
Zamrożone porcje chleba. Na zaś.
Na to jutro, kiedy nie wyjdę do sklepu.
Może chora, może zniechęcona, niepewna,
czy pokonam schody.
Ciągły stan zagrożenia. Niepewność to sens
życia.
Muszę jeść. By nie wymknąć się z ciała
po angielsku. Cicho, szeptem.
Porzucić swój karnawał.
Swój bal.
Swoje ukochanie. Książkę otwierającą mnie.
Strona po stronie.
Moje kruche wiersze – kolekcję kryształów.
Stalaktyty i stalagmity wewnętrznej jaskini.
Ja, człowiek współcześnie pierwotny.
Stara kobieta,
co wciąż jeszcze wysiaduje życie.
Pajacyk
W hipermarkecie półki ciężkie od towarów.
Uginają się, czekając na zachłanne ręce.
Podaż stale przekracza popyt, nachyla się róg obfitości.
Ułamany róg Amaltei. Wylewa się z niego wszelki nadmiar.
–
Zeus zaistniał i znikł.
Teraz żywność i przedmioty codziennego użytku
stały się bogiem, nie przestając być mirażem
wciąż malowanym dla ciebie przez jego kapłanów.
Rządzące światem pragnienie,
nieograniczone możliwości kreacji konsumenta
powoli tracą sens – nogi i ręce.
Bo to przecież moje ręce i moja świadomość
uległy wypadkowi na czyhającym na nie zakręcie
drogi życia. I nagle straciły urok samochody
i luksus na wynos.
Bo tak naprawdę stałam się, ja, złożona z towaru,
który się przeterminował, stracił ważność,
pajacykiem na scenie świata.
–
I umknęła spod nóg moja Ziemia.
Irena Słomińska
nagroda specjalna Marszałka Województwa Podlaskiego
–
Uzasadnienie Jury:
Przedstawienie świata jest boleśnie aktualne, uniwersalne. Opis krajobrazu wewnętrznego i zewnętrznego zdumiewa, poraża szczerością. Poetka nie ustaje w poszukiwaniach, próbach rozumienia, wiwisekcji. Docieka, drąży, nadgryza kosmos. Jednocześnie współczesna i antyczna. Nagroda za pozytywny upór/opór, metaforykę, twórcze nawiązanie do Tadeusza Różewicza, pasję, talent.
–
–
fot. pixabay.com
–
poeciwsieci.pl