Nadzieja
Grzegorzowi Czemielowi
Znaczysz dla mnie i młodość, i dojrzałość.
Myśl rozkwitającą słowem. Rozwija swoje płatki.
Wewnątrz płonie serce. Roni skry.
Lecą. Wskroś ciebie, wskroś świata.
Podpalają marzenie. Smugę ognia zawieszają
w przestrzeni. Zorze. Wstaje nowy świt, nowy dzień.
Stare przechodzi w nowe. Teraźniejszość odkrywa
swoją przyszłość – nieznany ląd.
Przemierzasz morze, skażone ławicą plastiku.
Przemierzasz świat – zakażoną ranę,
na strudze ropy łowisz wiersze, nadzieję…
Badasz słowa pod lupą, by nie zatruły wizji
spalinami, wyziewami wyobraźni.
Ważysz ich rzetelność. Nadajesz próbę, próbę złota.
I słowo znów powołało świat. Boski twórca.
–
Irena Słomińska
–
fot. pixabay.com
–
___________________________________________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.
