***
–
lekki zapach skórki pomarańczy
unosi się w przestrzeni
świątecznego pokoju
płoną świece
na łączce z rzeżuchy
bieli się gliniany baranek
–
w koszyczku kurczęta i pisanki
wysiadują swą kolorowość
–
uśmiechasz się
–
dzielimy się jajkiem jak pamięcią
i są przy nas
dziadkowie rodzice ciotki
wszyscy
cała rodzina jak przystało
na dzień po zmartwychwstaniu
–
dzielimy się jajkiem
dzielimy przestrzeń
naszego domu usiądę
na chwilę w twoim fotelu
i będzie tak
jakbym była w twoich ramionach
częścią ciebie
–
Irena Słomińska
foto: pixabay.com
______
Irena Słomińska urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody (1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny (2020), Lampka wiary (wybór) (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.