Czytasz
Kruchość (XI) – sonet Krystyny Koneckiej

Kruchość (XI) – sonet Krystyny Koneckiej

 

KRUCHOŚĆ

XI

Na wymarłego metra śródlondyńskiej stacji,
między krukami w Tower, na widowni „Globu”
– cisza. W Galerii Szeptów katedry St. Paula.
Na Speakers’ Corner w Hyde Park – żadnych deklaracji.
…Więc kiedy do Stratfordu dżumę przywleczono
z nędzy londyńskich slumsów, i kiedy zgarniała
sąsiadom wszystkie dzieci, Mary oniemiała
swe niemowlę uniosła przez most nad Avonem
do rodzinnego Wilmcote. Dom przeczekał z lękiem
aż z Czarnej Śmierci cienia wymknął się ku słońcu
przyszły autor „Hamleta”. Ale my bez końca
pytamy – skąd znów czas ten trwogi i udręki?!    
     Posłuchaj. Może o tym co nam jest sądzone
     gra ostatni pianista „Imagine” Lennona.

Krystyna Konecka

Wiersz pochodzi z najnowszego tomiku poetki „Kruchość” sonetti a corona, wydanego przez Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie w lipcu 2020.
_
foto: pixabay.com
__________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny.   Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content