KRUCHOŚĆ
VIII
Niczym wygasający elektrokardiogram
znika dziecięca ufność. I poczucie złudne
bezpieczeństwa. Gdy oto mierzymy się z trudem,
by zło napierające odsuwać od dobra.
Przysiadamy. Gdziekolwiek. Nie jak przed podróżą
i nie jak wypatrując niewysłanych listów
zza morza. Lecz jak biedny frasobliwy Chrystus
ocalający ptasi i nasz los przed burzą.
Byliśmy nieostrożni. Beztroscy. I ślepi.
Dzisiaj zatem – jak pisał poeta anielski
Andrzej Sulima-Suryn w swym liście zamorskim
„modlę się o świat – bo nie wygląda najlepiej”.
I zapytuję wolne ptaki – przerażona
gdzie skryć się? I czy można? I w czyich ramionach.
Krystyna Konecka
–
Wiersz pochodzi z najnowszego tomiku poetki „Kruchość” sonetti a corona, wydanego przez Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie w lipcu 2020.
_
foto: Jan Tomżyński
__________________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny. Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).
