Czytasz
Kruchość (VI) – sonet Krystyny Koneckiej

Kruchość (VI) – sonet Krystyny Koneckiej

 

KRUCHOŚĆ

VI

Nad jeziorem poezję zachodu tymczasem
zmierzch odwraca w palindrom z udziałem księżyca.
Niezwykły kadr. Otwarty. Co nie ogranicza
wyobraźni. I żadnej estetycznej skazy.
Lecz gaszę piękno… Bo tu – proza. Na ekranie
statystyka bezduszna. Rośnie bilans ofiar.
W nas – stan pustki. Nadziei kropla. I atrofia
poczucia bezpieczeństwa w tej wojnie bez granic.
Przywołuję los ojca z El-Arish. To pora
by postawić pytanie – skąd nieszczęść nawroty?
I ile razy księżyc odmieni się złoty,
nim zdołamy powrócić nad swoje jeziora?
      Niestety. Nim dostrzegę światło dobrej passy
     widzę wąziutką krwawą strużkę ponad lasem.

Krystyna Konecka

Wiersz pochodzi z najnowszego tomiku poetki „Kruchość” sonetti a corona, wydanego przez Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie w lipcu 2020.
_
foto: Robert Balicki
__________________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny.   Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).

 

 

Przewiń do góry
Skip to content