KRUCHOŚĆ
III
Arytmia codzienności. I śmierć. I złamane
obce losy, a bliskie. Byłam niegdyś obok
gdzie Kim Man Jung opisał „…ulotny jak obłok”
sen – symbol doczesności. Zafascynowana
konfucjańskim porządkiem społecznym sfrunęłam
wprost do Korei. Na ten pomost kulturowy
od Chin do wysp Japonii. I skłoniłam głowę
przed wielo-tysiącletnim azjatyckim dziełem.
Więc gdy hiobowe wieści (któż tam wie o Hiobie?!)
niosą obraz cierpienia z polowych szpitali,
myślę o tam poznanych. I czuwam z oddali
modląc się za ofiary tajemnej choroby.
……Co łączy nas? Tam i tu nikną jak w płomieniach
…..odwieczne rytuały nagle bez znaczenia.
Krystyna Konecka
–
Wiersz pochodzi z najnowszego tomiku poetki „Kruchość” sonetti a corona, wydanego przez Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie w lipcu 2020.
_
foto: pixabay.com
__________________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny. Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).